Teachertime!

WIST – JE – DAT

Ik heb kennis gemaakt met Kebene, een weeshuis voor kinderen van 1 – 18 jaar? Een rondleiding werd gegeven door 1 van de vrijwilligers. Ik onder de indruk was van wat hier op poten werd gezet! De vaste werknemers, vrijwilligers en de kinderen iedere avond rond 19u in groep zingen – we dit engelengezang mogen beluisteren vanuit ons terras, gezien Kebene onze buur is.

Parents’day een noemenswaardige dag is op rainbow4kids: meer info wordt gegeven over het verloop van het trimester aan de ouders van de kinderen door de leerkrachten, de dorpschef spreekt de mensen ook toe. Alles er in het swahili verloopt, dit zeer grappig is bij aanvang maar ik graag de mopjes zou begrijpen waarbij zo hard wordt gelachen (inschatting humor). Een introductie van onszelf plaatsvond voor de volle zaal ouders, enkelingen ons de hand kwamen schudden om ons welkom te heten, we ons hierdoor minder onwennig voelden.

De eerste officiële schooldag doorging op dinsdag 6 september. Ik aansloot bij Class 4 bij Mr. Ibrahim om te ‘observeren’ – ik meteen de opdracht kreeg om mee oefeningen te helpen verbeteren – dit me confronteerde met enkele grijze hersencellen m.b.t. maths oefeningen (hoe ging die staartdeling nu ook alweer?)– misverstanden omwille van taal snel zijn gemaakt – ik ook boeken heb gekaft. Ik enorm uitkijk om het ‘inclusie’ gegeven daadwerkelijk te gaan toepassen in de praktijk –me hiervoor dan ook dien te verdiepen in Engelse grammatics, wiskunde e.a. – dat sommige lessen hier plots kunnen wegvallen/kinderen zich op zichzelf moeten zien bezig te houden – ik net achter een meisje zat, wiens schooluniform langs achter was opengegaan (kapotte knoopjes), waardoor ik zicht had op haar met ‘wild vlees’ bedekte rug (groot litteken), me dit confronteerde met vele vragen (vele kinderen lijken zo op elkaar, hebben een prachtige lach maar ieder heeft zijn eigen verhaal en rugzak)! Ze vaste ‘liedjes’ hebben om te zingen na een juist antwoord (beloning) – er heel klassikaal wordt gewerkt (in groep) – kinderen ‘teacher teacher’ roepen en knipperen met de vingers als ze een antwoord willen geven, ze hierbij ook eerst moeten rechtstaan vooraleer ze dit kunnen geven. De kinderen de indruk geven enorm welopgevoed te zijn omwile van het vele ontzag, beleefdheid en respect dat ze tonen naar de leerkrachten toe.

Er wordt gevraagd om meer uitwerking te geven rond LO (‘PE’) en PO – ik hierbij vandaag dan ook baseball reeds introduceerde (= ‘you know baseball?’ - dit sterk (leek) geapprecieerd te worden door de leerkracht en leerlingen: ‘let’s continue’, ‘from now on we’ll play it every time’, ‘teacher, shall I bring my gloves tomorrow?’!)

- ze niet goed weten hoe deze vakken te geven en andere vakken dan meer of langer geven? ‘Are we together?’ een vaste leuze is geworden (zijn er vragen – is iedereen nog mee?) – humor hier heel moeilijk in te schatten is, ik bij deze dan ook beter mijn mond hou (hoewel dit verdomd lastig is omdat ik ‘de gewoonte heb’ om gesprekken op die manier soms wat luchtiger te laten verlopen) - omdat humor kan misverstaan worden (kan ervaren worden als een belediging, hoewel dit niet zo bedoeld is  – Kenianen uitspraken steeds aux serieux nemen (cfr. Omgang humor)? – boeken hier gekaft worden met plastiek en nietjes (ik hierin niet echt een uitblinker ben– de kinderen hier school lopen van 6u30 – 16u30 of later, ze hier dan ook hun huiswerk maken, dit zeer positief is gezien velen thuis een huishouden te runnen hebben en dan ook niet langer hiervoor de nodige tijd aan kunnen besteden – er wordt gerekend in AM en PM in tijd, er specifieke wiskundige berekeningen worden gemaakt om tijden uit te rekenen – dit onze opdracht voor individuele begeleiding van kinderen met een leerachterstand er zeker niet gemakkelijker op maakt (aanpassing aan Keniaanse manier van lesgeven= deze overnemen) – biologielessen worden gevisualiseerd aan de hand van tekeningen die overal in de klas rondhangen

de ‘oudere klassen’ (van class 4 – 8) alle leerlingen wekelijks op vrijdagnamiddag (na de middagpauze van 12u40 – 14u) gaan zwemmen in de Indische oceaan aan Diani Beach – we als leerkrachten hen hierin dienen te begeleiden – ik hier alvast enorm naar uitkijk gezien we er nog steeds niet zijn toe gekomen om hierin te zwemmen en om al spelenderwijs contact te kunnen leggen met de kinderen.

We de afgelopen week vegetarisch ‘leefden’ (op de hesp in de macaroni na) en dit mogelijks ook zullen doen de komende maanden (onze maag wordt reeds op de proef gesteld bij het aanschouwen van en de geur van het vlees), we toch naast de tonijn uit blik nog steeds op zoek zijn naar kraampjes met verse vis om enige afwisseling te voorzien in onze ‘veggie levensstijl’. Voorlopig nog geen poging werd ondernomen om te proeven van de Afrikaanse keuken in rainbow, gezien mijn maag tot gisteren 4 dagen overhoop heeft gelegen. De WC bij deze niet langer de ruimte is waar ik de meeste tijd doorbreng? De koeien lijken op dromedarissen: deze zo mager zijn dat ze worden gekenmerkt door een grote bult op hun rug?

Een eerste ‘was met de hand’ in de ‘laundry place’ werd gedaan, de ossenzeep voor hardnekkige vlekken  (dank u tante K.!) en plaatselijke waspoeder ‘omo’ ons hierbij al een grote dienst hebben bewezen!

Er nog vele wist-je-datjes zullen volgen!