Ondertussen weer bijna 2 weken verder (de weken vliegen hier werkelijk voorbij) en een extra vrijwilliger erbij! Veerle, eveneens Vlaams, arriveerde vorige week maandag in Mombasa en zal ons de komende 6 weken nog vergezellen in de volunteers houses en rainbowproject. Gelijklopend vertrokken Ingrid, haar zus en de vriendinnen (ook zussen!) die dag richting ons ‘dierbaar Belgenland’ met pijn in het hart!
Deze week werd ook weer gekenmerkt door een zekere verscheidenheid in werk: naast de vaste lesrooster voor de ‘slow learners’, was er nogmaals een wekelijks debat: “Brought technology more harm then good?” Blijkbaar verliep het debat niet zoals gepland: de ‘pupils’ begrepen het concept van ‘the motion’ niet goed waardoor inhoudelijk geen bruikbare argumenten werden aangeleverd door beide partijen (concept van dit debat: de eetzaal fungeert als een imaginair parlement, waar de ‘rechter’, ‘secretaris’ en ‘ordehandhaver’ centraal worden geplaatst aan een tafel. De ‘bellenman’ luidt de bel om verschillende partijen de kans te geven hun standpunten naar voor te brengen.
De secretaris noteert de argumenten van beide partijen en kent punten toe op basis van sterkte – deze worden na het debat bekend gemaakt en samengevat). Dit debat werd dan ook verlegd naar begin deze week. Het concept bleek heel wat duidelijker: Jackson, the ‘bright’ pupil, liet meteen zijn verbaal mondige vaardigheden los op de ‘menigte’. Ongelofelijk hoe die jongen zo overtuigend en op respectvolle manier een overtuiging kan verwoorden – het verbaasde me dan ook niets dat hij me antwoordde dat hij graag advocaat zou willen worden! Ik ben alvast grote fan!
Wat de ‘slow learners’ betreft: via een aantal ‘didactische elementen’ heb ik de indruk hen echt te kunnen bereiken. Veel interactie en ‘revision’ blijken ook hun vruchten af te werpen. Daarnaast werd sinds vorige week een ‘bescheiden’ beloningssysteem geïnstalleerd voor de leerlingen die wiskunde bij me volgen in class 1: indien er hard werd gewerkt kan een sticker worden verdiend op het einde van de les. Ongelofelijk hoe de ‘grootste prutsers’ via deze methodiek bijna een ‘voorname leerling’ worden. De motivatie werd sterk aangewakkerd, wat voor de kinderen met een zwak concentratievermogen een grote meerwaarde betekent.
Sinds deze week werd 'mijn klasje’ terug geïnstalleerd in wat de ‘library’ van de school zou worden.
Tijdens de constructie van deze ruimte, werden Nele en ik geacht les te geven in de eetzaal. Gezien deze na ‘porridge time’ om 10u (ontbijt, bestaande uit een mengeling van maïs, meel, melk,… voor de meesten van de kinderen de eerste maaltijd die ze die dag binnen krijgen= hierbij rekening houdende dat enkelingen reeds van 5u onderweg kunnen zijn om tijdig op school te komen (7u)!) de ruimte besmeurde, was het niet evident om er les te geven. Deze ervaring leerde me nogmaals echter dat een aanpassing aan (bijna) alle omstandigheden mogelijk is! Creatief zijn ze hier uiteindelijk wel!
Zoals iedere dinsdagen zijn de ‘clubmomenten’ terug te vinden: vandaag nam ik het eer en het genoegen om toeschouwer te zijn van ‘the music club’ (wildlife bleek mijn aanwezigheid echter opgemerkt te hebben ;)) om meer zicht te krijgen op het aanbod in deze club. Zingende en dansende meisjes (en uitzonderlijk ook enkele jongens) met een gezond gevoel voor ritme vervulden het lokaaltje van KG2 (‘kindergarten’= ‘kleuterklas’). Ze werden hierin ondersteund door het rammelende geluid van sambaballen en andere instrumenten. De verantwoordelijke van de muziekclub leerde hen enkele liedjes aan, die dan meteen werden ingeoefend. Aangenaam om te zien en horen (zingende en dansende kinderen brengen regelmatig geluksmomenten teweeg!)!
Afgelopen woensdag-donderdag en vrijdag waren het examens in de ‘upper classes’ (4 – 8). Dit betekende vele vrije momenten die functioneel moesten ingevuld worden: boeken kaften!
Tijdens een van de ‘creative arts’ lessen haalde ik de afgelopen week veel voldoening: samen met class 3 maakte ik een octopus met een ballonhoofd en grappige papieren ‘benen’. De kinderen leken echt te genieten van dit knutselwerkje, dat meteen na productie dan ook in de klas werd opgehangen. Enkelingen bedankten me ook, wat me het gevoel gaf dat het werd geapprecieerd zulke ideeën te introduceren.
Het beachmoment werd gekenmerkt door een apocalyptisch gegeven: veel regen, wind, - geen aangenaam weertje om buiten te lopen met andere woorden. In een poging om toch nog wat te genieten van deze afsluiter van de week, besloot ik enkele leerlingen onder te graven in het zand – wat meteen gepaard ging met grappige taferelen: 1 voor 1 werden enkele leerlingen onder gegraven. Velen hadden onmiddellijk het geniale idee om hun ‘teacher’ ook onder te graven. Het resultaat vind je hieronder terug: hilariteit alom!
Ook een potje handworstelen kon niet ontbreken – helaas bleek ik al snel de grote verliezer (tip van de student: eet Ugali, daar word je sterk van! Bij deze werd de uitdaging aanvaard= revanche next week!).
Let vooral ook op de fluovestjes! Dit idee werd onlangs gelanceerd door de projectverantwoordelijke, om veiligheid op het strand meer te garanderen. Zo ook dragen de leerkrachten in het water ter begeleiding een knalrode badmuts.
Het weekend lag enigszins in het verlengde van onze stage op de school: via 1 van onze ‘connecties’ verkregen we de kans om ‘in the middle of nowhere’ een ‘secondary school’ te bezoeken, wat tevens ook een boarding school bleek te zijn.
Dit was een unieke kans om me effectief een schoolloopbaan van een leerling voor te stellen(verder zetten van school na primary is niet evident in Kenia gezien beperkte financiële mogelijkheden, de belangrijke positie die kinderen innemen binnen het gezin bv. oudere zussen worden vaak ook in de rol van 'verzorgende', 'opvoeder' naar jongere broers en zussen toe geplaatst)! Op zaterdag werd een ‘parents’ day’ georganiseerd voor alle ouders van de leerlingen. Gedurende 3 uren lang kreeg ik het eer en genoegen het swahili aan te horen. De rondleiding in de klas, kamers, het terrein was dan ook een welkome afwisseling. Na het gebedsmoment als ‘officiële afsluiter’ konden familieleden hun student in de armen sluiten. Via deze weg maakten we ook kennis met de traditie waarin ouders op de parents’day hun zoon/dochter/nicht/neef (student) komen ‘succes’ wensen voor de laatste examenperiode vooraleer afstuderen plaatsvindt. Vele familieleden namen de nodige voorzorgen en voorzagen een ‘survival pakket’: van bananen, mango’s, tot rijst, noten, chocolade, soda,…
WIST-JE-DAT!
- De ‘best presterende’ leerlingen van rainbow4Kids na de examens worden afgeroepen (punten worden met trots voorgelezen). De ‘top vijf’ ontving een zeer waardevol en bruikbaar cadeau: enkele schriften en potloden.
JaJackson van 'the wild life club' me er op de een of andere manier terug heeft toe aangezet nogmaals een speech te houden voor zijn club ('voor diegenen die haar nog niet kennen'= 3e keer voorstelling op rij ;)).
Boeken worden gekaft met stevige plastic en nietjes in plaats van plakband?
Af Afgelopen weekend een 'schoolfeest' plaatsvond naar aanleiding van het afscheid van 1 van de leden van het school comité. Ook hier allerlei speeches worden gehouden door de directie, optredens gegeven door leerlingen,... de 'oud-comité' leden een certificaat m.b.t. appreciatie en een geit als afscheidscadeau in ontvangst namen? Ik me heb laten 'verleiden' om mee te deinen op de tonen van de Afrikaanse muziek? 1 van de leerlingen het bijzonder grappig vond om me bij elke dansgelegenheid 'subtiel' naar voor te duwen naar het midden ('Mr. rapper/DJ, take this one over here!')? Het schoolfeest me wikkelde in een 'we zijn 1 grote familie' gevoel?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten